Hoe kunnen AML-professionals smurfen detecteren?

Ondanks het feit dat financiële instellingen hun strijd tegen het witwassen van geld in de loop der jaren hebben opgedreven, maken criminelen nog steeds gebruik van allerlei listen. Zo kunnen ze aanzienlijke geldbedragen genereren via hun illegale activiteiten, zoals drugshandel, mensenhandel, enzovoort.


In dit artikel onderzoeken we wat smurfen is en hoe financiële instellingen het kunnen bestrijden.

Wat is smurfen?

In AML verwijst de term "smurfen" naar het opsplitsen van illegale fondsen in de vorm van kleine bedragen, waardoor ze veel moeilijker op te sporen en te identificeren zijn. Smurfen wordt vaak geassocieerd met complexe verhullingsstrategieën, waarbij meerdere personen of entiteiten (de "smurfen") betrokken kunnen zijn bij het storten van de kleine transacties.

Deze praktijk is een manier voor criminelen om de herkomst van zwart geld te verbergen en het moeilijker te detecteren te maken, wat een grote uitdaging vormt voor regelgevers en financiële instellingen die strijden tegen het witwassen van geld en de financiering van terrorisme.

Hoe werkt smurfen?

Om het systeem nog ingewikkelder te maken, verdelen de criminelen illegaal verkregen geld onder individuen die bekend staan als "Smurfen". De Smurfen storten vervolgens geld op verschillende rekeningen bij verschillende financiële instellingen. Met de hulp van deze mensen creëren de criminelen een netwerk van transacties dat moeilijk te ontmantelen is en waarvan de uiteindelijke begunstigde moeilijk te identificeren is.


Voorbeeld van smurfen: een persoon met 100.000 EUR aan illegaal geld wil dit geld witwassen. Om de verdenking van de autoriteiten te vermijden, zal hij het geld in kleinere schijven verdelen en storten op bankrekeningen van verschillende personen. Op deze manier hoeven ze hun stortingen niet te verantwoorden, aangezien de drempel voor het geld (die in de VS en Europa < 10.000 EUR moet zijn) niet wordt overschreden door de verschillende transacties.

Een maximumgrens van EUR 10.000 wordt op EU-niveau vastgesteld voor contante betalingen, waardoor het voor criminelen moeilijker wordt om zwart geld wit te wassen.

Daarnaast bepaalt de voorlopige overeenkomst dat meldingsplichtigen de identiteit moeten vaststellen en verifiëren van elke persoon die occasioneel een contante transactie uitvoert met een waarde tussen 3.000 en 10.000 euro.

Wat zijn de verschillen tussen smurfen en structureren?

Structureren en smurfen zijn twee verschillende concepten van financiële criminaliteit.

Smurfen	Structureren
Smurfen is bedoeld om de ware aard en bron van witgewassen geld te verhullen.	Structurering wordt vooral gebruikt om rapporteringsverplichtingen te omzeilen, hoewel het niet noodzakelijkerwijs gaat om het verbergen van de illegale bron van fondsen.
Bij smurfen zijn meerdere personen en rekeningen betrokken, waardoor het een meer geraffineerde vorm van witwassen is.	Structurering kan inhouden dat één persoon de deposito's strategisch beheert.
Bij smurfen gaat het vaak om contante stortingen, bankoverschrijvingen of het gebruik van prepaidkaarten om geld te verspreiden.	Structurering kan andere vormen van financiële transacties omvatten, zoals elektronische overschrijvingen, fractionele aankopen van activa of het gebruik van offshore rekeningen.

Hoe bestrijden financiële instellingen smurfen?

Om criminele activiteiten te beperken, implementeren banken en andere financiële entiteiten strenge antiwitwasmaatregelen (AML), waaronder grondige due diligence-procedures voor klanten, transactiecontrolesystemen en identificatie van uiteindelijke begunstigden (de echte mensen die van de fondsen profiteren).

Door verbanden tussen rekeningen te identificeren en te controleren, kunnen financiële instellingen detecteren of meerdere rekeningen worden gebruikt door één persoon of entiteit om geld te versnipperen. Dit maakt het mogelijk om smurfing op te sporen voordat het geld volledig is witgewassen. Dus met samenwerking en een effectief controlesysteem kunnen financiële instellingen criminele netwerken verstoren.

Hier zijn drie scenario's voor een transactiecontrolesysteem die smurfen kan detecteren:


Om deze plaag te bestrijden, is het essentieel om strenge beleidsregels en interne procedures te versterken en om KYC-procedures (know-your-customer) te implementeren, met name door het verzamelen van informatie en documentatie voor elke klant. Training en bewustmaking is ook belangrijk voor werknemers om witwasmethoden via illegale financiële praktijken te kunnen detecteren.


Financiële instellingen die de AML-regelgeving niet naleven, kunnen zware straffen opgelegd krijgen. Dit kan in de vorm van boetes tot intrekking van licenties en strafrechtelijke vervolging.

Hoe destabiliseert smurfen het belastingsysteem?

Als witwasmethode vormt smurfen een grote uitdaging voor de integriteit van het wereldwijde financiële systeem. Door grote sommen illegaal geld op te splitsen in kleinere bedragen en gebruik te maken van complexe transactienetwerken, kunnen criminelen traditionele opsporingsmechanismen omzeilen. Hoewel smurfing en structureringstechnieken subtiele verschillen vertonen, zijn ze beide bedoeld om de illegale herkomst van geld te verhullen.


Bovendien kan dit ernstige gevolgen hebben en een grote bedreiging vormen voor het financiële systeem. Deze stromen kunnen financiële markten verstoren, activaprijzen verstoren en economische onevenwichtigheden veroorzaken. De integratie van fondsen van criminele oorsprong in de legale economie kan bepaalde economische sectoren destabiliseren, zoals de vastgoedsector of lokale bedrijven, door het moeilijk te maken om eerlijke concurrentie en markttransparantie te beheren.

Smurfen: een strijd tegen financiële criminaliteit

Ondanks deze inspanningen vinden criminelen echter steeds nieuwe manieren om de regelgeving te omzeilen. Het is daarom van vitaal belang dat financiële instellingen en de autoriteiten blijven innoveren en samenwerken om te anticiperen op witwasstrategieën en deze tegen te gaan.

Uiteindelijk zijn deze maatregelen erop gericht om verdachte transacties te identificeren en te voorkomen, terwijl tegelijkertijd de naleving van nationale en internationale regelgeving wordt gewaarborgd en zo de integriteit van het wereldwijde financiële systeem wordt beschermd tegen de bedreigingen die uitgaan van smurfing en andere vormen van witwassen.

Financiële instellingen en regelgevende instanties moeten waakzaam blijven en zich aanpassen om deze praktijken tegen te gaan. Door het versterken van know-your-customer (KYC) procedures, het gebruik van geavanceerde technologieën om transacties te monitoren en het bevorderen van internationale samenwerking, is het mogelijk om criminele netwerken te ontmantelen en de effectiviteit van smurfing te verminderen.