Sinds de financiële crisis van 2008 hebben toezichthouders een toenemend aantal geldboetes opgelegd aan financiële instellingen voor het niet naleven van de antiwitwasregelgeving (AML). Volgens Fenergo, een financieel technologiebedrijf, hebben de autoriteiten tussen 2008 en 2022 gemiddeld 53,1 miljard dollar aan boetes opgelegd. JP Morgan Chase, UBS, Goldman Sachs, BNP Paribas, HSBC en Standard Chartered zijn de banken met de hoogste boetes.
Laten we eens onderzoeken of AML-boetes het antwoord zijn op het terugdringen van het witwassen van geld.
Grootste AML-boetes
Beweeg de muis over de vakjes
Hoe wordt de doeltreffendheid van het antiwitwassysteem gemeten?
Om te begrijpen of AML-boetes nodig en efficiënt zijn om witwaspogingen te ontmoedigen, moeten we eerst meten of ze een impact hebben op het AML-systeem in het algemeen. Dit is waar de eerste horde zich aandient.In een artikel met de titel ?Anti-money laundering: The world's least effective policy experiment? Together, we can fix it,? Dr. Ronald F. Pol, een voormalig procesadvocaat en nu juridisch bedrijfsadviseur, wijst erop dat er een gebrek is aan specifieke en meetbare doelstellingen voor misdaadvermindering en -preventie sinds het begin van het moderne AML-regime in 1990.
Financiële instellingen hebben opmerkelijke successen geboekt in het ontmoedigen van witwasactiviteiten. Het beoordelen van hun invloed op de algehele effectiviteit van AML-inspanningen is echter een grote uitdaging zonder vastomlijnde maatstaven, zowel op regionaal als internationaal niveau. In deze context blijft de impact van AML-boetes onzeker, aangezien het ontbreken van duidelijke succesmetingen het moeilijk maakt om de werkelijke doeltreffendheid ervan in het bijdragen aan de bredere AML-doelstellingen te evalueren.
Wat zijn de redenen dat financiële instellingen boetes krijgen voor AML-fouten?
Er zijn veel redenen waarom regelgevers hebben besloten om financiële instellingen te beboeten voor AML-falen. Deze omvatten, maar zijn niet beperkt tot:-
Niet-naleving van wettelijke vereisten: Financiële instellingen worden vaak beboet voor het niet naleven van de AML-regelgeving, zoals het niet correct uitvoeren van klantenonderzoek of het niet indienen van SAR's.
Regelgevende afschrikking: Om banken te motiveren prioriteit te geven aan AML-initiatieven, robuuste systeeminvesteringen te doen en een proactieve aanpak van financiële criminaliteit te handhaven, leggen regelgevende instanties boetes op als afschrikmiddel voor banken om naleving te garanderen.
Handhaving van verantwoordingsplicht: Boetes herinneren banken eraan dat ze waakzaam moeten zijn bij het signaleren en waarschuwen van verdachte activiteiten.
Financiële criminaliteit faciliteren: Financiële instellingen worden beboet voor het faciliteren van het witwassen van geld en andere financiële misdrijven.
Zijn AML-boetes effectief?
Aangezien er geen meetgegevens zijn om te bepalen of AML-boetes invloed hebben op het succes van het AML-systeem om het witwassen van geld tegen te gaan, richten we ons op de informatie die wel beschikbaar is.
Maar verbetert het geven van een tik op de vingers aan deze banken en het verhogen van hun nalevingslasten de status van het AML-systeem in het algemeen? Vanuit het oogpunt van inbeslagname lijkt het van niet. Er is ook het probleem van recidive, oftewel recidive door grote financiële instellingen die de AML-regels vaak aan hun laars lappen. Huw McCartney, een professor aan de Universiteit van Birmingham, stelt in het artikel in de Financial Times dat de saneringsplannen die financiële instellingen hebben opgesteld na een boete "vrij slecht worden gehandhaafd en gecontroleerd, zowel binnen het bedrijf als door de regelgevers zelf".
Maakt de ineffectiviteit van AML-sancties deel uit van een groter probleem?
De ineffectiviteit van AML-sancties maakt deel uit van een groter probleem dat het hele AML-systeem omvat. Hun beperkte succes kan worden toegeschreven aan:-
Vage wetten en regels: veel AML-wet- en regelgeving is vaak vaag en onderhevig aan interpretatie, waardoor het voor financiële instellingen moeilijk is om de kennis te vergaren om de procedures correct te implementeren.
Inefficiënt beleid: De vaagheid van de regelgeving en de hiaten in de kennis van compliance professionals kunnen leiden tot inefficiënt beleid, wat op zijn beurt leemtes creëert in de compliance programma's van financiële instellingen.
Weinig tot geen verantwoording: de persoon of personen achter de financiële instellingen die de AML-regelgeving hebben genegeerd of overtreden, blijven vaak ongestraft of met kleine gevolgen. Dit geldt ook voor het senior management en/of de bestuursleden van de bank.
Het sussen van regelgevers: De meeste financiële instellingen implementeren AML-regels om toezichthouders tevreden te stellen, maar niet om witwaspraktijken te voorkomen. Deze banken vervallen in een afvinkmentaliteit die weinig bijdraagt aan de verbetering van het AML-systeem, omdat hun enige zorg is om geen boete te krijgen.
Beperkingen in middelen: Sommige financiële instellingen, vooral de kleinere, kunnen te kampen hebben met een gebrek aan middelen dat hun vermogen om te investeren in uitgebreide AML nalevingsprogramma's beperkt. Dit kan resulteren in een gebrek aan adequate training, technologie of personeel om witwaspraktijken effectief te bestrijden.
Alles samenbrengen
De wereld van AML-boetes is verre van eenvoudig. Hoewel toezichthouders in de loop der jaren aanzienlijke boetes hebben opgelegd aan financiële instellingen, blijft de impact op het AML-systeem in bredere zin onzeker door het ontbreken van duidelijke succescijfers.
