Houd je van cookies? 🍪 We gebruiken cookies, we gaan gewoon naar onze website, we slaan geen persoonlijke gegevens op. Door onze site te gebruiken, lezen we je graag Cookiebeleid, Privacybeleid en Servicevoorwaarden.
Geconfronteerd met de dringende uitdaging van klimaatverandering zijn groene obligaties in opkomst als een innovatief antwoord om duurzame projecten te financieren en de overgang naar een milieuvriendelijke economie aan te moedigen. De aanhoudende dreiging van corruptie ondermijnt echter deze goedbedoelde initiatieven en onderstreept het cruciale belang van transparante mechanismen om het succes van wereldwijde milieuverplichtingen te garanderen.
In de afgelopen 150 jaar heeft menselijke activiteit de uitstoot van broeikasgassen verhoogd, waardoor extreme weersverschijnselen zijn toegenomen. Klimaatverandering mobiliseert de wetenschappelijke en politieke gemeenschap, terwijl duurzame financiering zich ontpopt als een essentieel instrument voor een economische transitie in lijn met klimaatdoelstellingen.
Duurzame financiering wordt gekenmerkt door de integratie van "ESG criteria" in het financiële besluitvormingsproces en komt concreet tot uiting in instrumenten zoals groene obligaties.
Deze instrumenten zijn specifiek ontworpen om kapitaal aan te trekken voor projecten met milieuvoordelen, waardoor fondsen kunnen worden doorgesluisd naar initiatieven die gericht zijn op het bestrijden van klimaatverandering, het bevorderen van milieuduurzaamheid en het verbeteren van milieubeheer.
Achter de façade van groen beleggen gaat echter een groeiende bezorgdheid schuil: die van greenwashing.
Wat zijn groene obligaties?
Groene obligaties kunnen worden uitgegeven door publieke of particuliere entiteiten. Het zijn vastrentende effecten die, in tegenstelling tot traditionele obligaties, expliciet aan beleggers worden gepresenteerd als steun aan duurzame milieuprojecten.
Hoewel er geen universele definitie is, onderscheiden groene obligaties zich doordat ze zich ertoe verbinden het opgehaalde geld uitsluitend toe te wijzen aan duurzame initiatieven, zoals hernieuwbare energie, behoud van biodiversiteit en energie-efficiëntieprojecten. Beleggers voelen zich aangetrokken tot groene obligaties vanwege de vele voordelen.
Ten eerste maken ze het mogelijk om portefeuilles te diversifiëren door activa te integreren die verband houden met duurzame ontwikkeling. Ten tweede bieden ze beleggers de mogelijkheid om actief bij te dragen aan ecologische en sociale doelen, waarbij financieel rendement wordt gecombineerd met "ethiek engagement". Bovendien kunnen deze obligaties de reputatie van emittenten verbeteren.
Wat is het regelgevingskader voor groene obligaties?
Groene obligaties zijn niet duidelijk gedefinieerd.
Om transparantie en marktintegriteit te garanderen, worden groene obligaties uitgegeven in overeenstemming met gedefinieerde criteria en normen.
De GBP's, opgesteld door ICMA in 2014 en bijgewerkt in juni 2021, zijn bedoeld als leidraad voor emittenten van groene obligaties om de transparantie en geloofwaardigheid te verbeteren. Deze principes pakken het gebrek aan harmonisatie aan door gemeenschappelijke standaarden vast te stellen, gericht op vier kernprincipes: gebruik van fondsen, projectevaluatie en selectieprocessen, fondsbeheer en communicatie.
De GBP's vereisen dat fondsen uitsluitend worden gebruikt voor projecten die gunstig zijn voor het milieu en moedigen een transparante communicatie van projectdetails aan.
Ook het beheer van de fondsen, met inbegrip van het toezicht en de toewijzing tijdens de uitgifteperiode, wordt benadrukt, met de eis om regelmatig verslag uit te brengen over het gebruik van de fondsen. De principes moedigen ook verificatie door derden aan om de naleving van de vastgestelde normen te garanderen.
Hoewel naleving van de GBP's vrijwillig is, bevordert het transparantie, verantwoording en geloofwaardigheid voor uitgevende instellingen, waardoor beleggers erop kunnen vertrouwen dat fondsen verstandig worden beheerd.
Het succes van de GBP hangt daarom af van de inzet van uitgevende instellingen en het vertrouwen van beleggers in de verstrekte informatie.
De Climate Bonds Standards (CBS)
In 2011 heeft het CBI het CBS geïntroduceerd met als doel wereldwijd kapitaal aan te trekken voor projecten met een positieve impact op het klimaat.
In tegenstelling tot de GBP's hanteert de CBS een meer robuuste en rigoureuze aanpak, waarbij duidelijke criteria worden gedefinieerd voor de subsidiabiliteit van activa/projecten, inkomstenbeheer en niet-financiële openbaarmaking. CBS en GBP zijn complementair, waarbij CBS-conforme groene obligaties ook voldoen aan de GBP normen. De vereisten van het CBS zijn onderverdeeld in criteria voor en na de emissie, waardoor transparantie en een strenge effectbeoordeling worden gewaarborgd. De fase na uitgifte omvat details zoals toewijzing van fondsen, milieueffectbeoordelingen en verificatie door derden, een onderscheidend kenmerk vergeleken met de GBP suggestie van externe auditors.
Emittenten die aan alle criteria voldoen, kunnen kiezen voor CBI-certificering, wat beleggers kwaliteitszekerheid biedt over de bijdrage van CBS-gecertificeerde obligaties aan een koolstofarm, klimaatbestendig economisch herstel. Daarnaast heeft de CBI in 2013 haar eigen taxonomie van klimaatobligaties geïntroduceerd, die een divers scala aan sectoren omvat die in aanmerking komen voor certificering zodra aan de gespecificeerde criteria is voldaan.
Wat is het regelgevingskader op EU-niveau?
De EU taxonomie, onderdeel van het Sustainable Finance Action Plan en de Green Deal, classificeert milieuvriendelijke economische activiteiten.
De taxonomie is ontwikkeld door de Technical Expert Group on Sustainable Finance en omvat zes doelstellingen, zoals het beperken van de klimaatverandering en het beschermen van de biodiversiteit. Activiteiten moeten een significante bijdrage leveren aan één doelstelling zonder de andere te schaden, sociale waarborgen respecteren en voldoen aan technische selectiecriteria.
De taxonomie wordt geleidelijk ingevoerd om greenwashing te voorkomen en investeringen in de richting van duurzaamheid te sturen. Er zijn momenteel vier gedelegeerde handelingen van kracht die betrekking hebben op klimaatdoelstellingen, informatieverschaffing en milieudoelstellingen.
De taxonomie maakt het makkelijker voor beleggers, bedrijven en beleidsmakers om groen te beleggen, de duurzaamheid van portefeuilles te beoordelen en hun milieueffecten bekend te maken. De taxonomie speelt een cruciale rol bij het afstemmen van financiering op duurzaamheidsdoelen en zorgt voor transparantie op de markt voor groene financiering, en vormt de hoeksteen van de groene obligatienorm van de EU: de EuGB, die eind 2023 wordt aangenomen.
De EuGB is bedoeld om de effectiviteit van groene obligaties te verbeteren door ze af te stemmen op de bredere doelstellingen van de EU Green Deal en de EU Taxonomy. De belangrijkste doelstellingen zijn het garanderen van transparantie (net als de tegenhangers GBP en CBS) en het vergroten van de omvang en geloofwaardigheid van de markt door middel van een "EU green bond" label.
Om in aanmerking te komen om hun EuGB groene obligaties te labelen, moeten emittenten:
1
Expliciet bevestigen dat ze op één lijn zitten met de EuGB: uitgevende entiteiten moeten een document overleggen waarin wordt gespecificeerd dat de uitgegeven obligaties voldoen aan de EuGB en worden aangeduid als "EuGB". Vóór de uitgifte zal dit document vergezeld gaan van een informatieblad waarin wordt uitgelegd hoe de EuGB zal bijdragen tot de algemene milieustrategie van de emittent. Dit informatieblad zal dan vóór de uitgifte door een externe entiteit worden gecontroleerd om de waarachtigheid van de verklaringen te valideren.
2
Zorg ervoor dat de fondsen worden gebruikt voor de financiering of herfinanciering van groene projecten: de toewijzing van nettofondsen uit deze EuGB's moet uitsluitend plaatsvinden in overeenstemming met de criteria van de Europese Taxonomie
3
Laat een geaccrediteerde externe auditor de overeenstemming met de EuGB verifiëren. Het begrijpen van groene obligaties vereist een diepgaand onderzoek naar hun fundamentele kenmerken, hun voordelen voor beleggers en de normen die gelden voor de uitgifte ervan.
Met het doel om in 2050 het eerste klimaatneutrale continent te zijn, in overeenstemming met de Overeenkomst van Parijs, heeft de Europese Unie (EU) de Europese Green Deal in december 2019. Dit initiatief stippelt de weg uit naar een duurzame, koolstofarme economie door efficiënt gebruik van hulpbronnen, de circulaire economie, herstel van biodiversiteit en vermindering van vervuiling te bevorderen. Met de nadruk op rechtvaardige en inclusieve overgangen stelt de EU het Investeringsplan voor een duurzaam Europa voor, dat tot doel heeft de komende tien jaar ten minste 1 000 miljard euro aan duurzame investeringen te mobiliseren.
Wat is Greenwashing ?
Greenwashing verwijst naar het frauduleuze gebruik van groene obligaties gekoppeld aan duurzame ontwikkeling om activiteiten te verbergen die niet in overeenstemming zijn met duurzaamheidsprincipes.
Deze praktijk is gebaseerd op het misleidende idee dat investeringen daadwerkelijk gericht zijn op ecologische projecten.
Meer precies kan greenwashing worden gedefinieerd als een proces van manipulatieve communicatie rond twee gedragingen van de entiteiten die deze financiële instrumenten uitgeven: de optimistische overschatting van de milieuprestaties van projecten en de verspreiding van onnauwkeurige of onvolledige informatie over de prestaties van groene obligaties in verhouding tot de duurzaamheidsdoelstellingen van de projecten die ze financieren.
De groei van groene obligaties creëert een aantrekkelijke mogelijkheid voor kwaadwillende actoren die illegaal kapitaal willen verbergen. De risico's die verbonden zijn aan het gebruik van groene obligaties om projecten te financieren of te herfinancieren die geen positieve impact hebben op het milieu, evenals het risico op corruptie.
Een concreet maar weinig bekend voorbeeld van dit proces is het geval van de Jiraudam in Brazilië.
Over de zaak van de Jiraudam
Naast de greenwashing van groene obligaties werd de bouw van de Jiraudam ontsierd door corruptie. In maart 2007 weigerde de Ibama een vergunning voor twee dammen vanwege tekortkomingen in de impactstudies. Lula splitste het Ibama vervolgens op, maar de persoon die de vergunning had ondertekend werd aangesteld als hoofd van het Ibama en keurde de vergunningen voor de Santo Antonio dam in 2008 en de Jirau dam in 2009 goed, ondanks de bezwaren.
Juridische beroepen tegen deze onregelmatigheden hebben geen gehoor gevonden. Voormalig president Dilma Rousseff werd beschuldigd van het bevoordelen van het Tractebel-Suez consortium bij de aanbesteding in 2008 voor de bouw van de Jirau waterkrachtcentrale, toen zij hoofd was van de civiele afdeling van Lula's administratie.
Patriarch Emílio Odebrecht , hoofd van het grootste bouwbedrijf van het land, zei dat hij in 2008 een vergadering had bijgewoond met de toenmaligepresident Lula om de zaak te bespreken. Lula zou hebben beloofd te proberen de uitkomst van de aanbesteding terug te draaien voordat hij zich terugtrok. Het is ook vermeldenswaard dat het campagnecomité van Rousseff in 2010 naar verluidt R$1 miljoen (destijds gelijk aan een half miljoen euro), van de Jirau-dam heeft ontvangen via de Green Bonds uitgegeven door GDF Suez, wat vragen oproept over mogelijke collusie. In die zin is meer toezicht op Groene Obligaties noodzakelijk om dergelijk misbruik te voorkomen.
Tot slot blijven de kwesties van klimaatverandering, groene financiering en transparantie in infrastructuurprojecten cruciaal in de huidige context.
Het voorbeeld van de Jirau-dam illustreert de uitdagingen voor zogenaamde "groene initiatieven" , die geconfronteerd worden met corruptie en gebrek aan toezicht.
De mogelijke verbanden tussen politieke financiering en groene projecten onderstrepen de noodzaak van meer toezicht, vooral in de context van de uitgifte van groene obligaties, die hier momenteel geen rekening mee houdt. Om de ecologische transitie echt effectief te maken, is het noodzakelijk om de integriteit en legitimiteit van groene projecten te waarborgen, evenals de verantwoordingsplicht van de betrokken spelers.
In die zin kan alleen een rigoureuze, transparante en uitgebreide aanpak van het monitoren van de politieke implicaties het vertrouwen van het publiek en de geloofwaardigheid van initiatieven die milieuduurzaamheid beloven, garanderen.
Ontdek hoe Rusland internationale sancties omzeilt door middel van innovatieve financiële strategieën en economische v...
CorruptionThu 04 July 2024
Deskundigen op het gebied van risicobeheer en compliance met de regelgeving
Pideeco is een adviesbureau dat juridische diensten, zakelijke oplossingen, operationele assistentie en educatief materiaal biedt voor professionals in de financiële sector.
We zijn gevestigd in Brussel en zijn gespecialiseerd in diensten voor het naleven van wettelijke risico's in de eurozone.
Pideeco combineert professionele kennis van regelgeving en technische expertise om het bedrijfsreputationele en operationele risico te beschermen. Onze unieke klantgerichte aanpak helpt ons bij het bouwen van strategische en legitieme kostenefficiënte oplossingen.
Als u met ons als team werkt, betekent dit dat u complementaire mensen kunt bereiken, wat out-of-the-box denken en innovatieve visie.