Op 24 juli 2019 publiceerde de Europese Commissie onder meer een rapport over de beoordeling van recente vermeende witwaspraktijken waarbij EU-kredietinstellingen zijn betrokken. Deze verslagen toonden de leemten in de uitvoering van de regels aan.
De strijd tegen het witwassen van geld en de financiering van terrorisme is een van de belangrijkste prioriteiten van de Europese Commissie. Veel financiële instellingen voldeden echter niet of niet doeltreffend aan de vereisten in de strijd tegen het witwassen van geld en de financiering van terrorisme.
Top 10 AML-boetes van het afgelopen decennium
Als gevolg van deze verschillende schandalen en om de integriteit van het financiële stelsel van de Europese Unie te waarborgen, werd in deze verschillende verslagen van de Europese Commissie de nadruk gelegd op de lessen die zijn geleerd en de zaken die moeten worden verbeterd. De belangrijkste lacunes die in het laatste verslag van de Europese Commissie over de bestrijding van witwassen van geld zijn vastgesteld, zijn de volgende:
Onjuiste toepassing of niet-toepasselijkheid van de wettelijke verplichtingen waaraan de systemen en controles ter bestrijding van het witwassen van geld en de financiering van terrorisme zijn onderworpen;
Tekortkomingen van de autoriteiten in de strijd tegen ML en TF;
Vertraging tussen de risiconeiging en het risicobeheer;
Ondoeltreffend toezicht op het beleid ter bestrijding van het witwassen van geld en de financiering van terrorisme.
De dissonantie tussen de lidstaten AML-zorgvuldigheid
De Commissie heeft vastgesteld dat de lidstaten de regels niet op dezelfde wijze hebben toegepast, wat het voor de Unie moeilijk maakt om het witwassen van geld en de financiering van het terrorisme te voorkomen.De banken hebben niet voldaan aan de essentiële vereisten van de richtlijn ter bestrijding van het witwassen van geld, zoals risicobeoordeling, klantenonderzoek en het melden van verdachte transacties aan financiële inlichtingeneenheden en activiteiten;
Overheidsinstanties kwamen pas tussenbeide nadat zich aanzienlijke risico's hadden voorgedaan of pas wanneer zij op de hoogte waren van herhaalde gevallen van niet-naleving van regels en governance. De reacties van de banktoezichthouders lopen uiteen in timing en actie. De samenwerking tussen de nationale toezichthoudende instanties en de Europese Centrale Bank moet verder worden verbeterd.
Zelfs met de meest recente hervormingen en richtlijnen inzake het witwassen van geld (4th, 5th AML richtlijn and soon the 6th AML richtlijn) die een groot deel van de geconstateerde problemen oplossen, moet de Europese Commissie nieuwe wetgevingsbesluiten ten uitvoer leggen.